ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში პერსონაჟი Yossarian იყენებს ნათელ ენას, რათა გამოხატოს თავისი იმედგაცრუება ომის აბსურდულობასა და სამხედრო ცხოვრების ბიუროკრატიულ ბუნებასთან. ფრაზა ეხება მის გარშემო მყოფთა აბსურდულ თვისებებს, ხაზს უსვამს მათ თვითკმაყოფილებას და სიღრმის არარსებობას. ჰელერის პორტრეტი ასახავს იმ იმედგაცრუებას, რომელსაც მრავალი ჯარისკაცი განიცდის, რომელიც დაიჭირეს სისტემაში, რომელიც უპირატესობას ანიჭებს წესებს ინდივიდუალურ ცხოვრებაზე.

ეს ციტატა მოიცავს იოსარიანის მზარდ მოგერიებას საზოგადოებრივი ნორმების მიმართ და იმ ადამიანების მიმართ, ვინც მათ განასახიერებს. იგი ხაზს უსვამს თვითკმაყოფილების უფრო ფართო კრიტიკას, ვარაუდობს, რომ ისინი, ვინც ბრმად იცავენ სტატუს კვოს, არა მხოლოდ წარმოუდგენელია, არამედ ხელს უშლის მნიშვნელოვანი ცვლილების პროგრესს. ჰელერის ნამუშევარი საბოლოოდ იწვევს მკითხველს ეჭვქვეშ აყენებს ამგვარი პერსონაჟების მთლიანობას და მათ მიერ წარმოდგენილ სისტემებს.