ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22"-ში პერსონაჟი უპირისპირდება ომის უხეში რეალობას და მის ფსიქოლოგიურ გავლენას. დიალოგი ხაზს უსვამს ბრძოლას, რომ შეურიგდეს ომის კონცეფციას, მიუთითებს ღრმა უუნარობა, რომ მიიღოს ის სისასტიკე, რომელიც მოდის. ეს შუქი აანთებს იმ შიშებს, რომლებსაც მრავალი ჯარისკაცი ემუქრება და შინაგანი კონფლიქტები, რომლებიც მათ გაუძლებენ, როდესაც მათ სიკვდილიანობას განიცდიან.
ეს გაცვლა ასევე ცხადყოფს საერთო განწყობას იმ პირთა შორის, რომლებიც განიცდიან საბრძოლო საშინელებებს - სიკვდილის ბუნებრივი შიში. პერსონაჟის დაშვება "ავადმყოფი ავერსია მომაკვდავზე" ასახავს ადამიანის ფუნდამენტურ ინსტინქტს სიცოცხლის მოსაწყობად, ხაზს უსვამს იმ აბსურდულობასა და ომის ქაოსს, რომელიც ჰელერმა აკრიტიკებს მთელ რომანს. ამრიგად, საუბარი ასახავს შიშის ფართო თემებს და სამხედრო ბიუროკრატიის აბსურდულობას, რომელიც განსაზღვრავს ამბავს.