In de "Naked Lunch" van William S. Burroughs benadrukt de grimmige beelden van een coprofaag de thema's van absurditeit en het groteske in de menselijke natuur. De handeling van het oproepen van een bord, het poepen ervan en vervolgens het consumeren van de uitwerpselen betekent een perverse viering van basisinstincten en verlangens. Het weerspiegelt een kritiek op maatschappelijke normen en de vaak onverteerbare waarheden waarmee individuen in hun leven worden geconfronteerd.

Deze suggestieve scène daagt de lezer uit om ongemakkelijke realiteiten te confronteren en de complexiteit van menselijke ervaring te benadrukken. Burroughs gebruikt deze levendige metafoor om de grenzen van plezier, consumptie en de afstotende zaken te verkennen die hen kan vergezellen. De uitdrukking "mmmm, dat is mijn rijke substantie" suggereert een verwrongen waardering voor wat normaal als ongewenst wordt beschouwd, wat een diepere reflecties op moraliteit en verlangen aanleiding geeft.