In het boek "Naked Lunch" van William S. Burroughs wordt een opvallend en ietwat surrealistisch moment afgebeeld waar de verteller wakker wordt voor een sensatie van een hand die de zijne kneelt. Deze eigenaardige ervaring onthult een gevoel van ontkoppeling en absurditeit, wat een thema is dat de overhand heeft in het werk van Burroughs. De beelden suggereren een interne strijd, die de realiteit combineert met een bijna dromerige kwaliteit.
Dit citaat omvat de verkenning van het boek van de menselijke psyche en de wazige lijnen tussen bewustzijn en bewusteloosheid. De stijl van Burroughs daagt vaak conventionele verhalen uit en nodigt lezers uit om diepere existentiële vragen na te denken door onsamenhangende gedachten en levendige beschrijvingen.