Over de hele linie ... geen junkies of freaks, maar mensen die net zo comfortabel waren met drugs zoals wiet, drank of cola als we zijn - en we zijn niet raar, toch? Hell Nee, we zijn gewoon overwerkte professionals die af en toe moeten ontspannen, een beetje van de whoop en de giechel, toch?
(Across the board... Not junkies or freaks, but people who were just as comfortable with drugs like weed, booze, or coke as we are - and we're not weird, are we? Hell no, we're just overworked professionals who need to relax now and then, have a bit of the whoop and the giggle, right?)
In zijn reflecties benadrukt Hunter S. Thompson dat de personen die recreatieve stoffen gebruiken geen verschoppelingen of misfits zijn, maar eerder gewone mensen, vaak professionals, die ontspanning zoeken te midden van een stressvolle levensstijl. Hij geeft uit dat genieten van drugs zoals marihuana of alcohol een veel voorkomend gedrag is, verwant aan het zoeken naar vrije tijd of plezier in een drukke wereld.
Dit perspectief daagt het stigma rond drugsgebruik uit, wat suggereert dat het een gedeelde menselijke ervaring is in plaats van een teken van moreel falen. Het argument van Thompson stelt dat het toegeven aan deze activiteiten een natuurlijke reactie is op de eisen van het moderne leven, waardoor het een herkenbaar en genormaliseerd aspect van de routines van veel mensen is.