Alle verhalen komen ten einde. Dat moment waarop we het boek zuchten en sluiten, misschien achterover in onze stoel gaan zitten en onze palm over de hoes rusten, wordt geconfronteerd met quixotische emoties. Aan de ene kant zijn we tevreden als de auteur met succes losse eindjes vastbond, een gedenkwaardige zin heeft gemaakt en de morele keuze van de held met het verlangen van zijn hart beloonde. Toch we zijn ook bedroefd dat het avontuur voorbij is. Soms als we zien dat we nog maar een paar pagina's over hebben, vertraag we, genieten we van elk woord, weg van de
(All stories come to an end. That moment when we sigh and close the book, perhaps sit back in our chair and rest our palm over the cover, is met with quixotic emotions. On the one hand, we're satisfied if the author successfully tied up loose ends, turned a memorable phrase and rewarded the hero's moral choice with his heart's desire. Yet we're also saddened that the adventure is over. Sometimes when we see that we only have a few pages left we slow down, savoring each word, staving off the)
Elk verhaal komt uiteindelijk tot zijn conclusie, wat leidt tot een bitterzoet moment voor lezers. Terwijl we een boek afmaken, ervaren we een mix van tevredenheid en verdriet. Als de auteur de plot vakkundig heeft opgelost en personages hun verdiende eindes heeft aangeboden, kunnen we tevreden zijn. Toch laat het besef dat de reis voorbij is, ons vaak weemoedig en wil het avontuur voortzetten.
Deze dualiteit van emoties wordt bijzonder uitgesproken als we de laatste pagina's naderen, waardoor we vaak worden gevraagd om te pauzeren. We kunnen opzettelijk langzamer lezen om van de taal en diepte te genieten voordat we het boek met tegenzin sluiten. Dergelijke momenten bevatten de complexe gevoelens die verband houden met het einde van een verhaal, waarbij de diepgaande impactverhalen op ons zijn.