... en daarmee zou komen die prachtige, onmiskenbare geur van regen, die geur van stof en water die een paar seconden in de neusgaten bleef hangen en daarna weg was, en zou soms maandenlang worden gemist, voor de volgende keer Dat het je betrapte en je liet stoppen en tegen de persoon met je zeggen, elke persoon: dat is de geur van regen, daar, nu.
(...and with it would come that wonderful, unmistakable smell of rain, that smell of dust and water meeting that lingered for a few seconds in the nostrils and then was gone, and would be missed, sometimes for months, before the next time that it caught you and made you stop and say to the person with you, any person: That is the smell of rain, there, right now.)
In Alexander McCall Smith's "The No. 1 Ladies 'Detective Agency" roept de auteur de zintuiglijke ervaring op met een levendige beschrijving die de vluchtige essentie van zijn aroma vastlegt. De unieke geur, een mix van aardachtig stof en zoet water, creëert een moment van nostalgie die in het geheugen kan blijven hangen lang nadat de werkelijke regen is verstreken. Deze geur kan mensen samenbrengen, die gesprekken beledigt terwijl ze het genot delen van het herkennen van deze natuurlijke geur.
De passage benadrukt de diepgaande verbinding die mensen hebben met hun omgeving en laat zien hoe zoiets eenvoudigs als de geur van regen emoties en herinneringen kan activeren. Het benadrukt de schoonheid van dergelijke efemere ervaringen en uitnodigt lezers om de tekenen van de natuur te waarderen die hun leven verrijken, zelfs al was het maar voor een kort moment. Dit intieme moment dient als een herinnering aan de geneugten en vluchtige genoegens die de wereld om ons heen biedt.