Terwijl ze sprak, merkte Isabel aan dat ze aan de kracht van woorden dacht. Een enkel woord, een zin, een of twee zin zou zo'n buitengewone kracht kunnen hebben; zou een wereld kunnen beëindigen, een hart breken of, zoals in dit geval, een ander naar morele purdah verzenden.
(As she spoke, Isabel found herself thinking of the power of words. A single word, a phrase, a sentence or two could have such extraordinary power; could end a world, break a heart or, as in this case, consign another to moral purdah.)
In haar reflecties beseft Isabel de ongelooflijke invloed die woorden kunnen uitoefenen. Ze erkent dat slechts enkele zorgvuldig gekozen woorden kunnen leiden tot belangrijke gevolgen, zoals het veranderen van levens of het veroorzaken van emotionele pijn. De potentie van taal kan individuen tot isolatie brengen of het verloop van hun moraliteit veranderen.
Door haar contemplatie wordt Isabel zich steeds meer bewust van hoe communicatie de menselijke ervaringen vormt. Of het nu...