Die belangrijke hersencircuits, degenen die de meesten van ons in staat stelden om te voorkomen dat ze het verkeerde zouden zeggen, waren er gewoon niet in Martha's zaak; of in de verkeerde volgorde afgevuurd; of waren kortsluiting. Met andere woorden, Martha Drummond was een elektrisch probleem. En het begrijpen van mensen als elektrische problemen hielp iemand ongetwijfeld om hen te verdragen.
(Those important brain circuits, the ones that enabled most of us to avoid saying the wrong thing, were simply not there in Martha's case; or fired in the wrong order; or were short-circuiting. In other words, Martha Drummond was an electrical problem. And understanding people as electrical problems undoubtedly helped one to tolerate them.)
Martha Drummond ontbrak de cruciale hersencircuits die de meeste mensen helpen om sociale interacties op de juiste manier te navigeren. Haar toestand beïnvloedde haar vermogen om gedachten te filteren voordat ze sprak, wat leidde tot frequente sociale misstappen. Deze afwezigheid van typische neurale paden creëerde een metaforisch 'elektrisch probleem' in haar hersenen, wat bijdroeg aan haar uitdagingen in communicatie.
Dit begrip van Martha als een 'elektrisch probleem' bood een manier om haar eigenaardigheden te verdragen. Door haar gedrag door deze lens te bekijken, werd het gemakkelijker om zich in te leven in haar worstelingen en haar ongebruikelijke manier te accepteren om sociale situaties te navigeren, waardoor een groter gevoel van tolerantie en mededogen een groter gevoel van tolerantie en mededogen bevorderde.