De auteur reflecteert op het creatieve proces en de noodzaak om te beginnen met schrijven, zelfs wanneer inspiratie niet toeslaat. Hij erkent dat wachten tot ideeën komen niet productief kan zijn en suggereert dat het ondernemen van actie, ongeacht de kwaliteit, essentieel is voor vooruitgang. Door iets te schrijven, zelfs als het nergens leidt, kan men creativiteit ontgrendelen en richting vinden.
Deze aanpak benadrukt het belang van indiening en schriftelijke initiatief. De auteur wijst erop dat het begin van het begin cruciaal is, omdat het kan leiden tot meer vruchtbare ideeën en de mogelijkheid om later iemands gedachten te verfijnen. Het is een herinnering dat creativiteit vaak betrokkenheid en moeite vereist, in plaats van passief te wachten op inspiratie.