Maar hoe glum hij er nu uitziet. 'Ze gooide een paar madeliefjes naar hem. Toen, na een pauze, voegde ze toe aan spottend:' Het is honger, mijn liefste. Goede heer, hoe afhankelijke mannen zijn van eten!
(But how glum he looks now." She threw some daisies at him. Then, after a pause, she added mockingly: "It's hunger, my dear. Good Lord, how dependent men are on food!)
In de "Three Soldiers" van John Dos Passos observeert een personage een ander die somber en onwel lijkt. Deze observatie benadrukt het contrast tussen de stemming van de man en de meer speelse houding van de spreker, die probeert de situatie te verheffen door madeliefjes naar hem te gooien. De acties van de spreker suggereren een zorggevoel gemengd met humor, wat de complexiteit van menselijke interacties in moeilijke tijden aangeeft.
Volgens haar speelse gebaar merkt de spreker op de afhankelijkheid van de man van voedsel, wat impliceert dat fysieke behoeften de emotionele toestanden sterk kunnen beïnvloeden. Haar spottende toon onderstreept een bepaald bewustzijn van de worstelingen waarmee mannen worden geconfronteerd, vooral in tijden van ontberingen. Dit moment vangt het samenspel tussen luchthartigheid en de ernst van het overleven, en benadrukt hoe basisbehoeften zoals voedsel iemands welzijn kunnen dicteren.