In het echte leven, wanneer iemand de banden verbreekt die iemand verenigd in de structuur van het leven houden, laat het ook een opening achter, een enorme kloof, maar dat betekent niet dat men niet kan worden gered, ja het kan, maar eerst is het noodzakelijk dat Men herkent wat de onzichtbare threads zijn die ons aan elkaar binden. Wat zijn onze Points of Union? Onze contactpunten.
(In real life, when one breaks the ties that keep one united in the fabric of life, it also leaves a gap, a huge gap, but that does not mean that one cannot be rescued, yes it can, but first it is necessary that one Recognize what the invisible threads are that bind us to each other. What are our points of union? Our points of contact.)
In haar boek "Lupita hield van Iron," onderzoekt Laura Esquivel de diepgaande verbindingen die individuen samenbinden in het leven. Ze benadrukt dat het verbreken van deze banden merkbare leegte creëert, maar het is mogelijk om troost en herstel te vinden. De erkenning van de onzichtbare threads die ons aan anderen koppelen, is essentieel voor genezing en reconsolidatie.
Esquivel spoort lezers aan om na te denken over de punten van de unie en contact die bij mensen bestaan. Door deze verbindingen te begrijpen, kunnen individuen navigeren door de gaten die zijn achtergelaten door ontkoppeling en werken aan het opnieuw opbouwen van hun relaties en gevoel van verbondenheid.