"Hamlet" is een kolossaal werk dat vele andere toneelstukken overtreft, waaronder "Hamilton." Ondanks hun verschillen in stijl en tijdperk, delen beide stukken een intrigerende gelijkenis: ze laten het publiek nadenken over cruciale elementen van het verhaal. Shakespeare creëert opzettelijk dubbelzinnigheid rond de waanzin van Hamlet, waardoor kijkers worden aangedrongen op de diepere betekenissen en onopgeloste vragen van het stuk.
Deze onzekerheid is een belangrijke reden voor de blijvende aantrekkingskracht van 'Hamlet'. De complexiteit van zijn personages en het ontbreken van eenvoudige antwoorden nodigen het publiek uit om het verhaal samen te voegen, waardoor het een intellectuele puzzel is. Deze boeiende ambiguïteit weerspiegelt de doordachte kunstenaarschap gevonden in "Hamilton", waarin wordt getoond hoe beide werken het publiek dwingt om hun thema's te verkennen die verder gaan dan op oppervlakte-niveau interpretatie.