Ik ben een onconventionele schoonheid. Ik ben opgegroeid op een middelbare school waar je niet cool, populair en mooi was als je geen neuscorrectie en geld had en als je niet mager was. Er werd mij altijd verteld dat ik niet mooi genoeg was om op televisie te komen.
(I am an unconventional beauty. I grew up in a high school where if you didn't have a nose job and money and if you weren't thin, you weren't cool, popular, beautiful. I was always told that I wasn't pretty enough to be on television.)
Dit citaat benadrukt de alomtegenwoordige normen van schoonheid en sociale acceptatie die individuen vaak onder druk zetten tijdens hun vormingsjaren. Het onderstreept de worstelingen die gepaard gaan met het omarmen van iemands uniciteit in een omgeving die de voorkeur geeft aan oppervlakkige kwaliteiten zoals uiterlijk en materiële rijkdom. De erkenning door de spreker dat hij onconventioneel is, duidt op veerkracht en zelfacceptatie te midden van de maatschappelijke verwachtingen. Het herinnert ons eraan dat ware schoonheid niet beperkt blijft tot conventionele normen en dat het omarmen van individualiteit oppervlakkige normen kan uitdagen en transformeren.
