Ik ben geen hardloper. Ik hou niet van hardlopen. Ik hou van zwemmen. Ik hou van surfen. Ik hou niet van rennen.
(I'm not a runner. I do not like running. I love to swim. I love to surf. I do not like to run.)
Dit citaat benadrukt de duidelijke voorkeuren en antipathieën van een individu met betrekking tot verschillende fysieke activiteiten. Het benadrukt het belang van het herkennen van de eigen passies en het niet verplicht voelen om te voldoen aan gemeenschappelijke verwachtingen of gewoonten. Vaak promoot de samenleving hardlopen als een universele fitnessactiviteit, maar dit citaat herinnert ons eraan dat fitness en plezier subjectieve ervaringen zijn. In plaats van jezelf te dwingen tot activiteiten die geen vreugde brengen, zoals hardlopen in dit geval, kan het ondernemen van activiteiten zoals zwemmen en surfen – waar je hier van geniet – meer voldoening geven en duurzamer zijn. Zwemmen en surfen bieden zowel fysieke voordelen als mentale ontspanning, wat de waarde aantoont van het kiezen van activiteiten die persoonlijk resoneren. Dit inzicht moedigt aan om iemands unieke voorkeuren te omarmen en te begrijpen dat een gezonde levensstijl niet one-size-fits-all is. Het pleit voor het luisteren naar ons lichaam en onze geest, en bevordert een relatie met lichaamsbeweging die geworteld is in plezier in plaats van in verplichting. Door dit te doen, is de kans groter dat individuen consistentie behouden en echt welzijn ervaren. Het herkennen van deze voorkeuren bevordert ook het zelfbewustzijn en verbetert de motivatie, waardoor externe druk wordt afgewend naar intrinsiek genot. In wezen pleit het citaat voor de authenticiteit van iemands fitnesstraject en onderstreept het dat geluk bij fysieke activiteit vaak gaat over het vinden van wat echt aansluit bij iemands interesses en persoonlijkheid, in plaats van het naleven van maatschappelijke normen.
---Laurie Holden---