Ik herinner me iets dat de Boeddha zei nadat hij getuige was geweest van een veronderstelde heilige wandeling op water: 'Voor een cent', zei de Boeddha, 'ik kan aan boord gaan en dat doen.' Het was praktischer, zelfs voor de Boeddha, om normaal het water over te steken. Het normale en het supranormale waren tenslotte geen antagonistische rijken.
(I remember something the Buddha said after he witnessed a supposed saint walk on water: 'For a penny,' the Buddha said, 'I can board a ferry and do that.' It was more practical, even for the Buddha, to cross the water normally. The normal and the supranormal were not antagonistic realms, after all.)
In Philip K. Dick's "Radio Free Albemuth" wordt een reflectie op de aard van wonderen gepresenteerd door een citaat toegeschreven aan de Boeddha, die opmerkte over de eenvoud van kruisend water. Dit illustreert een pragmatisch gezichtspunt, wat suggereert dat buitengewone prestaties vaak minder belangrijk zijn dan de gewone middelen die beschikbaar zijn om doelen te bereiken. De Boeddha benadrukte dat bruikbaarheid meer waarde heeft dan schijnbaar wonderbaarlijke prestaties.
Dit perspectief overbrugt ook het gewone met het buitengewone, wat aangeeft dat normale acties het bestaan van het wonderbaarlijke niet tegenspreken. In plaats daarvan bestaan ze naast elkaar. Door te stellen dat hij eenvoudig een veerboot voor een cent zou kunnen gebruiken, benadrukt de Boeddha een kritisch begrip dat gemeenschappelijke dichotomieën overstijgt, en dat ware wijsheid ligt in het herkennen van de harmonie tussen het alledaagse en het wonderbaarlijke.