Ik zocht moderne fictie en poëzie naar aanwijzingen naar hoe we de realiteit confronteerden en ontwijken, hoe we onze ervaring hebben verwoord en zich wenden tot taal om onszelf niet te genieten, maar om te verbergen. Ik was toen net zo zeker als ik nu ben dat ik door te kijken naar de hedendaagse Iraanse fictie toegang te krijgen tot een echt begrip van politieke en sociale evenementen. {P289}
(I searched modern fiction and poetry for clues to how we confronted and evaded reality, how we articulated our experience and turned to language not to revel ourselves but to hide. I was as sure then as I am now that by looking at contemporary Iranian fiction I could gain access to a real understanding of political and social events. {p289})
In haar verkenning van de hedendaagse Iraanse literatuur wil Azar Nafisi begrijpen hoe moderne fictie en poëzie onze worstelingen met de realiteit weerspiegelen. Ze benadrukt dat deze werken vaak dienen als hulpmiddelen voor het confronteren en ontwijken van de waarheid, waarbij taal wordt gebruikt als een middel om te verbergen in plaats van transparantie. De analyse van Nafisi duikt op hoe kunstenaars persoonlijke en maatschappelijke ervaringen verwoorden, waardoor diepere inzichten in de menselijke conditie worden onthuld.
De overtuiging van Nafisi is dat de hedendaagse Iraanse fictie waardevolle perspectieven biedt op cruciale politieke en sociale kwesties. Door deze verhalen te onderzoeken, gelooft ze dat we een diepgaand begrip van de complexiteiten rond menselijke ervaringen kunnen ontgrendelen in het licht van autoritarisme. Haar werk benadrukt het belang van literatuur bij het begrijpen van de subtiliteiten van het leven onder onderdrukkende regimes.