In "Naked Lunch", onderzoekt William S. Burroughs het concept dat plezier vaak kan voortkomen uit het verlichten van stress en spanning. Hij betoogt dat ervaringen van plezier zijn afgeleid van middelengebruik, aangeduid als 'junk', een tijdelijke ontsnapping uit de complexiteit van het leven bieden. Deze afhankelijkheid van medicijnen leidt tot een ontkoppeling van essentiële processen in het leven, met name de hypothalamus beïnvloeden, een cruciaal onderdeel van de hersenen dat emoties, energie en seksuele drive reguleert.

Deze ontkoppeling impliceert een diepere psychologische en fysiologische impact op het individu, omdat het gebruik van stoffen niet alleen de pijn van het bestaan ​​saai maakt, maar ook een persoon losmaakt van hun ware zelf en vitaliteit. Burroughs biedt een somber perspectief op verslaving, wat suggereert dat het uiteindelijk de psychische energie en natuurlijke drives van een persoon ondermijnt, wat een cyclus van afhankelijkheid benadrukt die vluchtige verlichting biedt, maar uiteindelijk leidt tot een grotere ontkoppeling van het leven zelf.