Als op het enige moment in je leven wanneer de kans op iets dat transcendentaals wordt aangeboden, als je de kans hebt om verder te gaan dan het oppervlak van de dingen, om te begrijpen - en je zegt, nee, misschien niet ... wat dan? Hoe leg je de rest van je leven aan jezelf uit? Hoe slaagt u door de tijd totdat u sterft? Vervang je daarin interesse in wat - eten? Breng je de komende zestig jaar door met proberen gefascineerd te zijn door de ademhaling?
(If at the one moment in your life when the chance of something transcendental is offered to you, if you have this chance to move beyond the surface of things, to understand - and you say, No, maybe not... What then? How do you explain the rest of your life to yourself? How do you pass the time until you die? Do you substitute for that an interest in what - eating? Do you spend the next sixty years trying to be fascinated by the act of breathing?)
In de tekst overweegt de auteur het belang van het grijpen van cruciale momenten die diepgaande inzichten in het leven bieden. Hij presenteert een scenario waar een kans voor transcendentie ontstaat, maar toch aarzelt men het om te omarmen. Deze aarzeling leidt tot een existentiële vraag over de betekenis van het leven na het verlaten van zo'n kans.
De auteur veroorzaakt verder nadenken over hoe individuen omgaan met de leegte achtergelaten door gemiste kansen. Hij suggereert dat mensen zich kunnen wenden tot alledaagse activiteiten of afleidingen, zoals eten of andere dagelijkse routines, om hun tijd te vullen. De reflectie roept een dieper gevoel van verlangen naar doel op en benadrukt het belang van het herkennen en handelen op transformerende momenten voordat ze passeren.