Als verlangen de hersenen niet verduisterde, zou niemand ooit trouwen, dronken of dik worden.
(If desire did not dim the brain, nobody would ever get married, drunk, or fat.)
In 'Ender in Exile' onderzoekt Orson Scott Card de complexiteit van het menselijk verlangen en de impact ervan op de besluitvorming. Het citaat benadrukt hoe ongecontroleerde verlangens het beoordelingsvermogen kunnen vertroebelen, waardoor individuen gedrag kunnen vertonen dat mogelijk niet in overeenstemming is met hun rationele begrip. Of het nu gaat om het aangaan van relaties, het zich overgeven aan alcohol of te veel eten, deze acties worden vaak gedreven door verlangen, wat de krachtige invloed ervan op ons leven aantoont.
De verklaring suggereert dat als het verlangen de rede niet zou overschaduwen, mensen consequent verstandiger keuzes zouden maken. Het geeft aan dat de conflicten tussen onze wensen en ons betere oordeel veel van onze levenservaringen bepalen, inclusief belangrijke verplichtingen zoals het huwelijk. Uiteindelijk dient Card's commentaar als herinnering aan de dubbele aard van verlangen: hoewel het tot vervulling kan leiden, kan het ook tot nadelige gevolgen leiden als het niet op de juiste manier wordt beheerd.
