William S. Burroughs benadrukt dat om de kwestie van drugsverslaving aan te pakken, men zich moet concentreren op de oorzaak, die hij identificeert als de individuele verslaafde. Hij vergelijkt de verslavingssituatie met een piramide, wat suggereert dat, net zoals het onderste nummer in een serie de hele structuur kan veranderen, het aanpakken van de behoeften van straatverslaafden de dynamiek van drugshandel fundamenteel kan veranderen. Burroughs betoogt dat het systeem is ontworpen om hogere ups gemakkelijk te vervangen, maar dat de verslaafden zelf cruciaal en onvervangbaar zijn in de cyclus van verslaving.

Hij beweert dat zolang er een vraag is naar drugs onder verslaafden, er altijd een aanbod zal zijn om aan die vraag te voldoen. De focus op hogere autoriteiten of systemische verandering verwaarloost vaak de dringende noodzaak om de situatie van de individuele verslaafde aan te pakken. Om de kwestie van drugsmisbruik effectief te bestrijden, moet de samenleving prioriteit geven aan het welzijn van deze personen, en erkennen dat het elimineren van de behoefte aan rommel op basisniveau zal leiden tot een aanzienlijke vermindering van het totale drugsverkeer.