Een week is verstreken sinds de dood van Ami, en de verteller reflecteert op vroeg wakker worden, samenvallend met het moment van het overlijden van hun moeder. Dit ontwaken is geen droom, maar een gedachte die een gevoel van Ami's stem met zich meebrengt. In plaats van angst, voelt de verteller vreugde en dankbaarheid voor de verbinding die ze deelden. Dit moment van realisatie verdiept de waardering voor de tijd...