Het is vaak aangetoond dat een cultuur verkeerde informatie en valse mening kan overleven. Het is nog niet aangetoond of een cultuur kan overleven als het in tweeëntwintig minuten de maat van de wereld kost. Of als de waarde van zijn nieuws wordt bepaald door het aantal lach dat het biedt.
(It has been demonstrated many times that a culture can survive misinformation and false opinion. It has not yet been demonstrated whether a culture can survive if it takes the measure of the world in twenty-two minutes. Or if the value of its news is determined by the number of laughs it provides.)
Neil Postman onderzoekt in zijn boek 'onszelf tot de dood', de impact van massamedia op het publieke discours. Hij suggereert dat hoewel culturen veerkracht hebben getoond tegen verkeerde informatie en valse meningen, de echte uitdaging ligt in de snelheid en oppervlakkigheid van moderne informatieverbruik. Het citaat impliceert dat het vermogen van een cultuur om de wereld snel te meten, binnen slechts tweeëntwintig minuten, een bedreiging vormt voor de diepte van begrip.
Postman vraagt ook de waarde die op nieuws wordt geplaatst dat prioriteit geeft aan entertainment boven inhoud. Hij bekritiseert een samenleving die de waarde van informatie met entertainmentwaarde meten, wat wijst op een potentieel gevaar voor kritisch denken en geïnformeerde discussie. Dit perspectief benadrukt de noodzaak van diepere betrokkenheid bij informatie, in plaats van alleen maar te zoeken, om te zorgen voor het voortbestaan van een zinvol cultureel discours.