Er wordt gezegd dat de vroegste vonk voor de telefoon kwam toen Alexander Bell nog in zijn tienerjaren was. Hij merkte op hoe, als hij een bepaalde noot in de buurt van een open piano zong, de snaar van die noot zou trillen, alsof hij naar hem terug zong. Hij zong een A; de a string schudde. Het idee om stemmen door een draad te verbinden, werd geboren.
(It is said that the earliest spark for the telephone came when Alexander Bell was still in his teens. He noticed how, if he sang a certain note near an open piano, the string of that note would vibrate, as if singing back to him. He sang an A; the A string shook. The idea of connecting voices through a wire was born.)
De oprichting van de telefoon is terug te voeren op de tienerjaren van Alexander Bell, toen hij een fascinerende observatie maakte. Hij ontdekte dat het zingen van een specifieke noot in de buurt van een open piano ervoor zorgde dat de overeenkomstige string in reactie trilde, wat een verband aantoonde tussen geluid en resonantie. Deze ervaring leidde tot zijn nieuwsgierigheid en verbeelding over het potentieel om stemmen over draden te verzenden.
...