De oprichting van de telefoon is terug te voeren op de tienerjaren van Alexander Bell, toen hij een fascinerende observatie maakte. Hij ontdekte dat het zingen van een specifieke noot in de buurt van een open piano ervoor zorgde dat de overeenkomstige string in reactie trilde, wat een verband aantoonde tussen geluid en resonantie. Deze ervaring leidde tot zijn nieuwsgierigheid en verbeelding over het potentieel om stemmen over draden te verzenden.

Dit intrigerende moment van realisatie legde de basis voor Bell's latere innovaties in communicatietechnologie. Het concept van het koppelen van stemmen via draden werd uiteindelijk gerijpt in de uitvinding van de telefoon, die de manier waarop mensen verbinding maken en communiceren transformeerde. De eerste inspiratie uit een eenvoudige muzikale interactie bracht uiteindelijk een revolutie teweeg in de wereldwijde communicatie.