Het citaat uit het boek "First Phone Call Call from Heaven" van Mitch Albom benadrukt dat de ontberingen waarmee we in het leven worden geconfronteerd, ons ware zelf niet definiëren. Het suggereert dat hoewel we pijn en lijden kunnen ervaren, deze uitdagingen niet de essentie raken van wie we zijn. In plaats daarvan zijn het tijdelijke ervaringen die ons kunnen afleiden van ons innerlijke licht en kracht.

Albom herinnert ons eraan dat onze ware aard veel substantieeler en veerkrachtiger is dan de worstelingen die we doorstaan. Het idee is om te erkennen dat we inherent lichter en diepgaand zijn dan de lasten die we dragen, waardoor een perspectief wordt aangemoedigd dat verder gaat dan pijn en lijden aan het diepere, meer authentieke zelf dat in ons allemaal bestaat.