Het is niet verwonderlijk dat echt humanitaire manifesto's vaak afkomstig zijn uit minderheidskringen of met mensen wier geweten in de problemen wordt gebracht door de problemen van minderheden.
(It's not surprising that truly humanitarian manifestos originate frequently in minority circles or with people whose consciences are troubled by the problems of minorities.)
Het citaat van de "Sugar Street" van Naguib Mahfouz suggereert dat echte humanitaire inspanningen vaak komen van degenen die tot minderheidsgroepen behoren of die zeer empathisch zijn voor hun worstelingen. Het benadrukt het idee dat individuen die marginalisering ervaren of zich bewust zijn van de impact ervan zijn gedwongen om te pleiten voor gerechtigheid en gelijkheid, waardoor hun stem krachtig wordt in het bewerkstelligen van verandering. Dit perspectief onderstreept het belang van diversiteit in humanitair discours en activisme.