Het citaat van de "Sugar Street" van Naguib Mahfouz suggereert dat echte humanitaire inspanningen vaak komen van degenen die tot minderheidsgroepen behoren of die zeer empathisch zijn voor hun worstelingen. Het benadrukt het idee dat individuen die marginalisering ervaren of zich bewust zijn van de impact ervan zijn gedwongen om te pleiten voor gerechtigheid en gelijkheid, waardoor hun stem krachtig wordt in het bewerkstelligen van verandering. Dit perspectief onderstreept het belang van diversiteit in humanitair discours en activisme.