In "tranen van de giraf", reflecteert het personage MMA Ramotswee op de sociale verantwoordelijkheden van degenen in goedbetaalde posities, zoals Dr. Ranta, om huishoudelijk personeel in te huren. Ze gelooft dat het hebben van een tuinman of meid niet alleen een persoonlijke keuze is, maar ook een sociale verplichting, vooral gezien de wijdverbreide beschikbaarheid van personen die op zoek zijn naar een dergelijke baan. MMA Ramotswe erkent de lage lonen die aan deze werknemers worden aangeboden, maar vindt dat deze praktijk cruciaal is om hen levensonderhoud te bieden en hun families te ondersteunen.

Haar perspectief benadrukt dat het in dienst nemen van binnenlands personeel bijdraagt ​​aan de economie en banen in stand houdt voor personen die anders zonder werk zijn vertrokken. Ze beweert dat als iedereen zijn eigen huishoudelijk werk zou uitvoeren, dit deze rollen zou elimineren, wat leidt tot meer ontberingen voor degenen die afhankelijk zijn van dergelijke posities. Dit commentaar geeft een genuanceerde kijk op sociale ongelijkheid, wat suggereert dat het betrekken van huishoudelijk personeel een middel is om die in meer precaire situaties binnen de gemeenschap te helpen.