Het citaat benadrukt het idee dat bewustzijn vaak kan leiden tot bezorgdheid of angst. Als iemand zich niet bewust is van iets dat hij missen of niet bezitten, kunnen ze er niet zorgen over maken. Met behulp van de metafoor van een duizendpoot suggereert de auteur dat een wezen dat zich op zijn eigen bestaan ​​concentreerde, niet zou nadenken over de mogelijkheden van anderen, zoals vogels, om te vliegen. Dit weerspiegelt een natuurlijke staat van zijn waar men tevredenheid in zijn eigen attributen vindt zonder zichzelf te vergelijken met anderen.

Dit perspectief moedigt individuen aan om hun unieke kwaliteiten te omarmen en niet te obsederen door wat ze kunnen missen. Door zich te concentreren op iemands sterke punten in plaats van tekortkomingen, kan men een gevoel van vrede bereiken. De essentie van het citaat nodigt lezers uit om hun eigen identiteit en rollen in het leven te waarderen zonder de vergelijkingslast, wat uiteindelijk kan leiden tot grotere vervulling.