Er was veel te veel interesse in het verleden, dacht ze. Mensen waren voor altijd gebeurtenissen opgraven die lang geleden hadden plaatsgevonden. En wat was het voor zin om dit te doen als het effect slechts het heden vergiftigde?
(There was far too much interest in the past, she thought. People were forever digging up events that had taken place a long time ago. And what was the point in doing this if the effect was merely to poison the present?)
De hoofdrolspeler reflecteert op de obsessie van de samenleving met het verleden en merkt op dat veel mensen de neiging hebben om overmatig te focussen op historische gebeurtenissen. Ze vraagt de waarde van deze constante herziening van vroegere tijden, wat suggereert dat het vaak leidt tot negativiteit en een vervormde kijk op het heden.
Dit perspectief benadrukt een conflict tussen het belang van leren uit de geschiedenis en de gevaren om het de huidige ervaringen te laten overschaduwen. Door te fixeren op wat er al is gebeurd, kunnen individuen hun vermogen om hun huidige leven te waarderen en met zich meebrengen, belemmeren. Uiteindelijk stelt ze voor dat de preoccupatie met gebeurtenissen uit het verleden schadelijk kan zijn voor volledig leven in het moment.