Het was puur voorrecht dat bepaalde waar zovelen van ons in het leven belandden, weerspiegelde Isabel; Het had niets met verdienste te maken, het was voorrecht. Of, anders gezegd, het was een kwestie van ongeluk of geluk.
(It was pure privilege that determined where so many of us ended up in life, Isabel reflected; it was nothing to do with merit, it was privilege. Or, putting it another way, it was a matter of accident, or luck.)
Isabel reflecteert op de belangrijke rol die privilege speelt bij het vormgeven van de bestemming van individuen, wat suggereert dat velen in hun respectieve situaties terechtkomen, niet vanwege hun eigen verdiensten of hard werk, maar eerder vanwege de gelukkige omstandigheden. Deze erkenning roept vragen op over de eerlijkheid van maatschappelijke structuren, en benadrukt dat gelijkheid van kansen vaak een illusie is.
Ze overweegt hoe willekeurige factoren, zoals iemands achtergrond of willekeurige gebeurtenissen in het leven, de paden in het leven drastisch kunnen veranderen. Dit perspectief dringt aan op een diepere overweging van hoe geluk met succes met succes is met een herevaluatie van wat echt prestatie in de samenleving is.