In het boek "Jailbird" van Kurt Vonnegut Jr. denkt hij na over de behandeling van de arbeidsgeschiedenis, wat suggereert dat het vaak is gezien als iets taboe, verwant aan pornografie. Deze perceptie onthult een maatschappelijke terughoudendheid om de strijd en moed van werknemers te confronteren, die meestal over het hoofd worden gezien in het openbaar discours en onderwijs.

Vonnegut impliceert dat de uitdagingen waarmee arbeiders worden geconfronteerd niet alleen ongemakkelijke onderwerpen zijn, maar vaak worden weggelaten uit de verhalen die op scholen en respectabele huizen worden gedeeld. Deze afwezigheid benadrukt een bredere kwestie van het negeren van de historische betekenis van Labour, het versterken van een ontkoppeling tussen het begrip van de samenleving van werkomstandigheden en de geleefde ervaringen van degenen die vechten voor de rechten van werknemers.