Het leven zou geen reis naar het graf moeten zijn met de bedoeling veilig aan te komen in een mooi en goed bewaard lichaam, maar eerder om in een brede wolk van rook te gaan, grondig opgebruikt, volledig versleten en luid verkondigen "Wow! Wat een rit!"
(Life should not be a journey to the grave with the intention of arriving safely in a pretty and well preserved body, but rather to skid in broadside in a cloud of smoke, thoroughly used up, totally worn out, and loudly proclaiming "Wow! What a Ride!")
De essentie van het leven, zoals gevangen genomen door Hunter S. Thompson, benadrukt dat het niet alleen een zoektocht naar een sereen einde is. In plaats van te streven naar een rustige aankomst bij de dood, suggereert hij dat we het leven hartstochtelijk moeten omarmen, waardoor we zijn hoogtepunten en dieptepunten volledig moeten ervaren. De metafoor van slippen in Broadside spreekt tot moedig leven en nemen risico's in plaats van het veilig te spelen.
Thompson's filosofie moedigt ons aan om diep in te gaan op onze ervaringen en avonturen. Het idee om "grondig opgebruikt" te komen, suggereert dat we onze energie volledig moeten besteden aan het nastreven van een goed leven. Uiteindelijk nodigt hij ons uit om onze reis te vieren en er met uitbundigheid over na te denken, en verkondigt hij de sensatie van onze ervaringen in plaats van het behoud van onze staat.