De verteller drukt een identiteitsgevoel uit dat bestand is tegen maatschappelijke normen, wat suggereert dat een zogenaamde remedie hun uniciteit zou verwijderen in plaats van ze te verbeteren. Ze benadrukken dat hun inherente aard niet kan worden veranderd, en benadrukken het idee dat het ondergaan van transformatie, zoals die veroorzaakt door de Vyrus, alleen het ware karakter van een persoon onthult in plaats van het fundamenteel te veranderen.

Dit perspectief illustreert een overtuiging dat iemands essentie niet wordt bepaald door externe veranderingen of voorwaarden, maar is aangeboren voor iemands wezen. Het citaat bevat een krachtige boodschap over authenticiteit, wat suggereert dat het ware zelf van een persoon wordt ontdekt door zijn keuzes en acties, in plaats van gewijzigd door externe krachten.