Ik luisterde naar hem, ik realiseerde me hoe lang het was sinds ik het gevoel had dat ik de wereld bij de ballen had, hoeveel snelle verjaardagen waren voorbij sinds dat eerste jaar in Europa toen ik zo onwetend en zo zeker was dat elke splinter van geluk me voelde als een brullende kampioen.
(Listening to him, I realized how long it had been since I'd felt like I had the world by the balls, how many quick birthdays had gone by since that first year in Europe when I was so ignorant and so confident that every splinter of luck made me feel like a roaring champion.)
De verteller reflecteert op een gevoel van verloren vertrouwen en vitaliteit. Ze herinneren zich een tijd in Europa toen ze jong en vol optimisme waren, het gevoel dat ze controle over hun lot hadden. Door elke slag liet ze zich onoverwinnelijk voelen, alsof ze de wereld veroverden.
Deze nostalgie benadrukt het contrast tussen hun verleden zelf, boordevol onwetendheid en vertrouwen, en hun huidige staat, die dezelfde levendige zekerheid mist. De passage roept een verlangen op voor de dagen dat elk klein succes monumentaal aanvoelde en de impact van tijd en ervaring op iemands kijk op het leven onthulde.