Het enige dat me pijn doet om sterven te sterven, is dat het niet om liefde gaat.
(The only thing that hurts me about dying is that it's not about love.)
In Gabriel García Márquez's 'Love in the Time of Cholera' weerspiegelt een aangrijpend citaat de overweging van de spreker over de dood. De essentie van hun pijn ligt niet in de angst om zichzelf te sterven, maar in het besef dat de dood niet draait om liefde, wat een fundamenteel aspect van het leven is. Dit perspectief brengt een gevoel van verdriet over en benadrukt hoe liefde de loutere daad van leven en sterven overstijgt, waardoor het centraal staat in de menselijke ervaring.
Deze observatie nodigt lezers uit om de diepte van hun relaties en de betekenis van liefde in hun leven te overwegen. Het suggereert dat hoewel de dood onvermijdelijk is, de blijvende aard van liefde betekenis kan geven aan het bestaan, het onderstrepen van die liefde, in plaats van de onvermijdelijkheid van de dood, het middelpunt van onze reizen zou moeten zijn. In wezen veroorzaakt het reflectie op hoe liefde ons leven vormt en de pijn die verband houdt met het herkennen van de afwezigheid ervan in het licht van sterfte.