Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
(Look, if you say that science will eventually prove there is no God, on that I must differ. No matter how small they take it back, to a tadpole, to an atom, there is always something they can't explain, something that created it all at the end of the search. And no matter how far they try to go the other way – to extend life, play around with the genes, clone this, clone that, live to one hundred and fifty – at some point, life is over. And then what happens? When the life comes to an end? I shrugged. You see? He leaned back. He smiled. When you come to the end, that's where God begins.)
De discussie benadrukt de divergentie van perspectieven op de wetenschap en het bestaan van God. Eén gezichtspunt betoogt dat, ongeacht hoe diep de wetenschap duikt in de werking van het leven - of het nu de details van een kikkervisje of een atoom onderzoekt - er een onverklaarbaar element blijft, wat een maker erachter suggereert. Dit geloof benadrukt dat wetenschap niet volledig voor alles kan verklaren, waardoor ruimte wordt achtergelaten voor het idee van een goddelijke aanwezigheid.
Bovendien reflecteert het gesprek op de beperkingen van wetenschappelijke vooruitgang bij het verlengen van het leven. Ondanks inspanningen om genetica te manipuleren en een lange levensduur te bereiken, komt het leven onvermijdelijk ten einde. Deze onvermijdelijkheid roept vragen op over wat buiten de dood ligt, wat leidt tot het argument dat de verkenning van het hiernamaals misschien een ruimte biedt voor God om te bestaan. Het einde van het leven kan dus het begin van geloof en spiritualiteit markeren.