De mens was materie, dat was het geheim van Snowden. Laat hem een raam naar voren brengen en hij zal vallen. Zet hem in brand en hij zal branden. Begraaf hem en hij zal rotten, net als andere soorten afval. De geest is verdwenen, de mens is afval. Dat was het geheim van Snowden. Rijpheid was alles.
(Man was matter, that was Snowden's secret. Drop him out a window, and he'll fall. Set fire to him and he'll burn. Bury him and he'll rot, like other kinds of garbage. The spirit gone, man is garbage. That was Snowden's secret. Ripeness was all.)
In "Catch-22" onderzoekt Joseph Heller een diepgaand en somber beeld van het menselijk bestaan door het karakter Snowden. Hij benadrukt het idee dat, wanneer ontdaan van geest en essentie, een persoon slechts een verzameling fysieke materie is, vatbaar voor hetzelfde lot als levenloze objecten. Heller gebruikt levendige beelden om over te brengen dat zodra de Geest vertrekt, een persoon levenloos wordt, onderhevig aan verval en degradatie, verwant aan louter afval. Deze harde realisatie dient als een commentaar op de kwetsbaarheid en de ultieme onbeduidendheid van het menselijk leven.
Het idee van "rijpheid" genoemd in dit citaat benadrukt de tijdelijke aard van het leven. Het suggereert dat het bestaan beperkt is en op elk moment kan worden afgebroken, wat leidt tot de conclusie dat iemands essentie is wat het leven betekent. Zonder geest impliceert Heller dat de mensheid weinig waarde heeft, terwijl fysieke lichamen terugkeren naar de aarde als afval. Het geheim van Snowden omvat dus de harde waarheid over sterfelijkheid die de grotere thema's van absurditeit en oorlogvoering in de roman onderstreept.