In "Catch-22" onderzoekt Joseph Heller een diepgaand en somber beeld van het menselijk bestaan ​​door het karakter Snowden. Hij benadrukt het idee dat, wanneer ontdaan van geest en essentie, een persoon slechts een verzameling fysieke materie is, vatbaar voor hetzelfde lot als levenloze objecten. Heller gebruikt levendige beelden om over te brengen dat zodra de Geest vertrekt, een persoon levenloos wordt, onderhevig aan verval en degradatie, verwant aan louter afval. Deze harde realisatie dient als een commentaar op de kwetsbaarheid en de ultieme onbeduidendheid van het menselijk leven.

Het idee van "rijpheid" genoemd in dit citaat benadrukt de tijdelijke aard van het leven. Het suggereert dat het bestaan ​​beperkt is en op elk moment kan worden afgebroken, wat leidt tot de conclusie dat iemands essentie is wat het leven betekent. Zonder geest impliceert Heller dat de mensheid weinig waarde heeft, terwijl fysieke lichamen terugkeren naar de aarde als afval. Het geheim van Snowden omvat dus de harde waarheid over sterfelijkheid die de grotere thema's van absurditeit en oorlogvoering in de roman onderstreept.