MMA Ramotswe had gelijk: het kwaad terugbetaald met vergelding, met straf, had de helft van zijn doel bereikt; Het kwaad dat met vriendelijkheid werd terugbetaald, bleek te zijn wat het echt was, een klein, klein ding, helemaal niet iets beangstigend, maar iets zieligs, een schamele affaire.
(Mma Ramotswe was right: evil repaid with retribution, with punishment, had achieved half its goal; evil repaid with kindness was shown to be what it really was, a small, petty thing, not something frightening at all, but something pitiable, a paltry affair.)
Het inzicht van MMA Ramotswe onthult een diepgaand begrip van de aard van het kwaad en hoe het kan worden geconfronteerd. Wanneer het kwaad wordt geconfronteerd met vergelding en straf, behoudt het vaak zijn macht en invloed, waardoor het doel is om angst en schade aan te wakkeren. Deze cyclus van wraak houdt negativiteit en lijden in stand, waardoor het kwaad formidabel en belangrijk lijkt.
Echter, wanneer geconfronteerd met vriendelijkheid, wordt het kwaad echter van zijn kracht ontdaan en zijn ware aard onthuld als iets zwaks en ellendig. Vriendelijkheid fungeert als een katalysator voor het ontmantelen van de gevel van kracht die het kwaad probeert te projecteren, waardoor de bekrompenheid en trivialiteit zijn verlicht. In deze visie kan het reageren op kwaad met compassie zijn beperkingen blootleggen, waardoor individuen boven uitstijgen en de impact ervan kunnen verminderen.