In "The Miracle at Speedy Motors" van Alexander McCall Smith biedt mevrouw Moffat comfort door iemands hand vast te houden, waardoor de verbinding symboliseert temidden van gevoelens van wanhoop. De hoofdrolspelers reflecteren op de gebroken staat van de wereld, en voelen iets onherstelbaar misselijk in zichzelf en de samenleving. Deze eenvoudige handeling van handanden dient echter als een herinnering dat menselijke verbinding gevoelens van verbrokenheid kan verlichten.

Het moment onderstreept het belang van gezelschap in tijden van nood. Zelfs wanneer de wereld hopeloos gefragmenteerd voelt, kan de warmte van fysieke aanraking een gevoel van troost en hoop creëren, wat suggereert dat we door onze interacties de emotionele wonden kunnen herstellen die we allemaal delen.