In de "Naked Lunch" van William S. Burroughs presenteert de verteller een chirurgische operatie die zelden is waargenomen, met de nadruk op het gebrek aan medische waarde. Dit benadrukt de absurditeit en het surrealisme in de roman, omdat de operatie geen duidelijk doel lijkt te hebben, praktisch of artistiek. Het weerspiegelt een kritiek op zowel medische praktijken als maatschappelijke normen met betrekking tot gezondheid en genezing.

De verteller speculeert dat de operatie mogelijk is ontstaan ​​als een artistiek streven, wat het thema van ART versus utility onderstreept. Burroughs suggereert dat sommige handelingen, hoewel schijnbaar zinloos, een vorm van expressie zijn, lezers ertoe aanzetten conventionele inzichten van doel en betekenis in zowel kunst als leven in twijfel te trekken.