Mensen leggen je nooit precies uit wat ze denken en voelen en hoe hun gedachten en gevoelens werken, toch? Ze hebben geen tijd. Of de juiste woorden. Maar dat is wat boeken doen. Het is alsof je dagelijkse leven een film in de bioscoop is. Het kan leuk zijn, kijkend naar die foto's. Maar als je wilt weten wat achter het flatscreen ligt, moet je een boek lezen. Dat verklaart het allemaal.
(People never explain to you exactly what they think and feel and how their thoughts and feelings work, do they? They don't have time. Or the right words. But that's what books do. It's as though your daily life is a film in the cinema. It can be fun, looking at those pictures. But if you want to know what lies behind the flat screen you have to read a book. That explains it all.)
In de passage benadrukt de auteur de beperkingen van de menselijke communicatie, wat suggereert dat individuen vaak niet hun ware gedachten en gevoelens door verschillende beperkingen verwoorden. Als gevolg hiervan kunnen we ons in een oppervlakkig begrip van elkaar bevinden. Deze onuitgesproken complexiteit laat een gat achter in ons begrip dat boeken uniek geschikt zijn om te vullen.
Boeken worden afgeschilderd als een dieper middel om toegang te krijgen tot de ingewikkelde emoties en ideeën die onder het oppervlak van het dagelijks leven liggen. Ze bieden inzicht en duidelijkheid en fungeren als een venster op de complexiteit van menselijke ervaring die vaak verborgen zijn voor duidelijk zicht. Met lezen kunnen we deze diepten verkennen, net als het verdiepen van de schermen van een film om de onderliggende verhalen van het verhaal te ontdekken.