Mensen waren voor altijd gebeurtenissen opgraven die lang geleden hadden plaatsgevonden. En wat was het voor zin om dit te doen als het effect slechts het heden vergiftigde? In het verleden waren er veel fouten, maar hielp het om ze op te blijven brengen en ze een frisse uitzending te geven?
(People were forever digging up events that had taken place a long time ago. And what was the point in doing this if the effect was merely to poison the present? There were many wrongs in the past, but did it help to keep bringing them up and giving them a fresh airing?)
De passage reflecteert op de neiging van individuen om gebeurtenissen uit het verleden opnieuw te bekijken, wat suggereert dat deze gewoonte vaak onnodige negativiteit in het heden creëert. Het vraagt de waarde van voortdurend ontvolgende historische grieven, wat impliceert dat het in de eerste plaats dient om de huidige relaties en ervaringen te compliceren in plaats van het bevorderen van genezing of vooruitgang.
De auteur werpt een kritisch punt op over het belang van het aanpakken van historische fouten zonder hen in staat te stellen het hedendaagse leven te overschaduwen. Door het verleden te slepen, bestaat er een risico op het bestendigen van wrok en conflicten in plaats van op een constructieve manier vooruit te gaan.