het toestaan van de voortzetting en uitbreiding van de slavernij als de prijs die moet worden betaald voor de natie. Deze beslissing betekende dat tragedie ook was ingebouwd in de Amerikaanse oprichting, en de enige vraag die we kunnen stellen is of het een Griekse tragedie was, wat onvermijdelijk en onvermijdelijk betekent, of een Shakespeare -tragedie, wat betekent dat het de andere kant op had kunnen gaan, en het falen was een functie van de raciale vooroordelen die de oprichters in hun hoofden en hart hadden gekregen.
(permitting the continuance and expansion of slavery as the price to pay for nationhood. This decision meant that tragedy was also built into the American founding, and the only question we can ask is whether it was a Greek tragedy, meaning inevitable and unavoidable, or a Shakespearean tragedy, meaning that it could have gone the other way, and the failure was a function of the racial prejudices the founders harbored in their heads and hearts.10)
De oprichting van Amerika werd ontsierd door de acceptatie en groei van de slavernij, die werd gezien als een noodzakelijk compromis voor de vorming van de natie. Dit verontrustende aspect suggereert dat de tragedie van slavernij is verweven in de structuur van de Amerikaanse geschiedenis. De vraag rijst of deze tragedie was gedwongen, verwant aan Griekse tragedies, of dat het een gevolg was van keuzes die zijn beïnvloed door de raciale vooroordelen van de oprichters van de natie.
Dit dilemma weerspiegelt een bredere discussie over de morele en historische erfenis van Amerika. Het contrast tussen een onvermijdelijke uitkomst versus een die had kunnen worden gewijzigd, benadrukt de complexiteit van het oprichtingstijdperk en de idealen versus de realiteit waarmee de vroege Republiek wordt geconfronteerd. Daarom dwingt het ons om de compromissen opnieuw te onderzoeken die worden gepland bij het nastreven van natie en hun blijvende implicaties voor de Amerikaanse samenleving.