In Philip K. Dick's "The Man in the High Castle" raakt het verhaal het thema van kunstmatigheid en de achteruitgang van echte consumentenproducten in een wereld gevormd door alternatieve geschiedenissen. De vermelding van materialen zoals kunststoffen, polyesters en harsen benadrukt een samenleving die voornamelijk afhankelijk is van synthetische en Ersatz -items in plaats van authentieke goederen, die een dystopische realiteit weerspiegelen waar de essentie van de consumentencultuur verloren gaat.

Deze focus op kunstmatige materialen weerspiegelt bredere zorgen over de gevolgen van industrialisatie en massaproductie. Het ontbreken van echte grondstoffen suggereert een diepgaande ontkoppeling van de waarden van kwaliteit en vakmanschap, wat de leegte benadrukt van een levensstijl die wordt gedomineerd door gefabriceerde goederen zonder echte betekenis.