In Alexander McCall Smith's "Love Over Scotland" observeert de auteur humoristisch de heersende trend van nieuw schrijven in Edinburgh, wat suggereert dat als je rond zou vragen, veel locals zouden beweren aan een roman te werken. Deze overvloed aan schrijvers creëert een schaarste aan unieke karakters, wat leidt tot een humoristisch dilemma voor potentiële auteurs.

De ironie ligt in het idee dat als iemand personages zou maken die ook auteurs zijn, hun verhalen waarschijnlijk hetzelfde fenomeen zouden weerspiegelen van schrijven over schrijven. De cyclus van creativiteit wordt dus een zelfreferentiële lus, die de uitdagingen en eigenaardigheden van de literaire wereld benadrukt.