Macht gaat verloren of gewonnen, nooit gecreëerd of vernietigd. Macht is een bezoeker van, en geen bezit van, degenen die zij bekrachtigt. De gekken hebben de neiging ernaar te hunkeren, veel geestelijk gezonden hunkeren ernaar, maar de wijzen maken zich zorgen over de bijwerkingen op de lange termijn. Macht is crack-cocaïne voor je ego en accuzuur voor je ziel. Het komen en gaan van de macht, van gastheer tot gastheer, via oorlog, huwelijk, stembus, dictaat en geboorte-ongeluk, vormen de plot van de geschiedenis. De machthebbers kunnen de gerechtigheid dienen, de aarde hervormen, weelderige naties in rokende slagvelden transformeren en wolkenkrabbers neerhalen, maar macht zelf is amoreel.
(Power is lost or won, never created or destroyed. Power is a visitor to, not a possession of, those it empowers. The mad tend to crave it, many of the sane crave it, but the wise worry about its long-term side effects. Power is crack cocaine for your ego and battery acid for your soul. Power's comings and goings, from host to host, via war, marriage, ballot box, diktat, and accident of birth, are the plot of history. The empowered may serve justice, remodel the Earth, transform lush nations into smoking battlefields, and bring down skyscrapers, but power itself is amoral.)
In 'The Bone Clocks' van David Mitchell wordt macht afgeschilderd als een voorbijgaande entiteit die individuen tijdelijk kunnen bezitten, maar nooit echt bezitten. Het verschuift van de ene persoon naar de andere via verschillende manieren, zoals conflicten, relaties en geluk. Het nastreven van macht is een gemeenschappelijk verlangen, dat een breed scala aan reacties uitlokt. Sommige mensen zijn erop gefixeerd, terwijl de wijzen nadenken over de blijvende implicaties ervan, aangezien macht aanzienlijke morele en emotionele gevolgen kan hebben.
Mitchell vergelijkt macht met een gevaarlijke verslaving, wat suggereert dat het het ego kan opblazen en tegelijkertijd de ziel kan aantasten. Het onvoorspelbare karakter ervan onderstreept de chaos die het in de geschiedenis brengt, omdat degenen die het hanteren opmerkelijke prestaties kunnen leveren of aanzienlijke schade kunnen toebrengen. Uiteindelijk wordt macht afgeschilderd als een kracht die de moraliteit overstijgt; het kan zowel schoonheid als vernietiging teweegbrengen en een ingewikkelde erfenis achterlaten, beïnvloed door de motivaties van degenen die macht verkrijgen.