Ze had de voldoening, zo geliefd van dictators, van een permanente noodtoestand.
(She had the satisfaction, so beloved of dictators, of a permanent state of emergency.)
In "Dingen waar ik over ben geweest", onderzoekt Azar Nafisi de impact van leven onder een regime waar een noodtoestand een manier van leven wordt. Deze ervaring is met name bevredigend voor dictators, omdat het hen in staat stelt om controle te behouden en afwijkende meningen te onderdrukken zonder verantwoording af te leggen. De constante staat van noodsituatie creëert een sfeer van angst en onzekerheid, die oppositie het zwijgen kan brengen en onderdrukkende maatregelen kan rechtvaardigen.
De reflectie van Nafisi benadrukt de ironie van een dergelijke situatie: leiders gedijen op instabiliteit, terwijl burgers de gevolgen ervan doorstaan. Het boek geeft inzicht in de persoonlijke en maatschappelijke gevolgen van autoritarisme, waarin wordt getoond hoe degenen die in macht zijn, crises exploiteren om hun regel te consolideren, vaak ten koste van vrijheid en individuele rechten.