Sommige mensen kijken met schijnheilige eerbied naar grondwetten en beschouwen ze als de boog van het verbond, te heilig om aangeraakt te worden. Ze schrijven aan de mensen uit de voorgaande eeuw een wijsheid toe die meer dan menselijk is, en veronderstellen dat wat ze deden onherstelbaar zou zijn. Ik kende die leeftijd goed; Ik hoorde erbij en werkte ermee. Het verdiende veel van zijn land. Het leek erg op het heden, maar zonder de ervaring van het heden; en veertig jaar ervaring in de regering is een eeuw boekenlezen waard; en dit zouden ze zelf zeggen als ze uit de dood zouden opstaan.
(Some men look at constitutions with sanctimonious reverence, and deem them like the arc of the covenant, too sacred to be touched. They ascribe to the men of the preceding age a wisdom more than human, and suppose what they did to be beyond amendment. I knew that age well; I belonged to it, and labored with it. It deserved well of its country. It was very like the present, but without the experience of the present; and forty years of experience in government is worth a century of book-reading; and this they would say themselves, were they to rise from the dead.)
De passage reflecteert op hoe sommige individuen grondwetten met een bijna religieuze eerbied koesteren en ze behandelen als onaantastbare artefacten uit het verleden. Deze mensen geloven dat de stichters een ongeëvenaarde wijsheid bezaten en regels nalieten die nooit veranderd mochten worden. Jefferson stelt echter dat de vorige generatie weliswaar een aanzienlijke bijdrage heeft geleverd aan de natie, maar dat zij niet over de inzichten beschikten die ze tijdens de extra jaren van bestuur hadden verworven. Dit perspectief benadrukt dat praktische ervaring in leiderschap van onschatbare waarde is.
Jefferson suggereert dat de oprichters waarschijnlijk zouden erkennen dat hun begrip beperkt was vergeleken met wat de huidige leiders door ervaring hebben geleerd. Hij benadrukt het belang van aanpassing aan veranderingen en erkent dat de grondwet niet als inflexibel of perfect moet worden gezien, maar eerder als een levend document dat kan profiteren van voortdurende evolutie en menselijk inzicht.
