In Philip K. Dick's "A Scanner Darkly" illustreert een opvallende metafoor de impact van drugs op mensen. De vergelijking tussen insecten en mensen benadrukt hoe stoffen individualiteit en keuzevrijheid kunnen ontdoen, waardoor een persoon wordt gereduceerd tot een louter reflexief organisme. Het beeld van een persoon als een insect, mechanisch reageert op commando's, suggereert een verlies van autonomie en kritisch denken, verwant aan een bug gevangen in een meedogenloze cyclus.

Dit idee roept diepgaande vragen op over identiteit en vrije wil. Net zoals een vergiftigde insecten bezwijkt aan fatale gifstoffen, raakt een persoon overweldigd door drugsinvloeden gevangen in een monotone lus, die de laatste richtlijn aan hen weerspiegelt. Dit weerspiegelt een donker commentaar op verslaving en de ontmenselijke effecten van middelenmisbruik, wat suggereert dat het bewustzijn van de gebruiker gevangen zit, niet in staat om los te komen van zijn geprogrammeerde gedrag.