In het boek 'Junky' van William S. Burroughs beschrijft hij zijn vermogen om worstelende buurten te identificeren, niet door hun uiterlijke uiterlijk, maar door een intuïtieve zin die lijkt op een wichelroedelie op zoek naar water. Deze unieke perceptie stelt hem in staat om de onderliggende problemen en "rommel" te voelen die in het gebied blijven hangen, wat duidt op een diepere verbinding met de omgeving.

Burroughs vergelijkt de ervaring met de fysieke reactie die hij voelt, waar de "rommel" in hem reageert en hem naar deze onrustige plekken leidt. Zijn vergelijking van dit gevoel met de beweging van een wichelrand benadrukt de instinctieve aard van zijn bewustzijn, en onthult hoe diep zijn persoonlijke ervaringen zijn met de plaatsen die hij onderzoekt.